Natuurlijk contact. Zowel naar binnen als naar buiten.

Tijdens mijn dagelijks natuurlijk ochtend ritueel heb ik nogal de neiging om of te dwalen in gedachten naar wat diepere vragen die een mens bezig kan houden. Terwijl de meeste verdwaast wakker worden en sommige enige tijd nodig hebben om te beseffen waar ze zijn, sta ik tijdens het douchen en tandenpoetsen mij soms dingen af te vragen die in de eerste instantie niet altijd voor de hand liggend zijn denk ik. Zeker ’s morgens niet. Maar weet je wat zo leuk is. Ik krijg ook altijd “antwoord”. Handig, sjamaan zijn ! Niet altijd meteen hoor. Soms tijdens meditatie, en soms terwijl ik suffend voor me uit zit te staren en ik het vloeibare zwarte goud (koffie dus), met klein nippen naar binnen werk.

Vandaag vroeg ik me af, terwijl de eerste tandpasta druppels al op mijn schone t-shirt spatten, hoe ver wij eigenlijk het contact naar binnen en naar buiten nog in de hand hebben. En eigenlijk meer nog hoe “erg” het met ons gesteld is nu dat eigenlijk iedereen wel een i-phone of tablet heeft, en Facebook vol gooit met de grootste onzin, en andere met whatsapp berichtjes bestookt. Dat er veel onzin word geplaatst en naar elkaar word verstuurd mag duidelijk zijn. Terrassen zitten vol met mensen die zogenaamd gezellig even lekker met elkaar willen gaan lunchen of een kop koffie wilde gaan drinken, maar het noodzakelijker vonden om het thuisfront nog even het een en ander te laten weten, terwijl de ander een filmpje op youtube zit te bekijken waarvan je je afvraagt of dat nou echt iets toevoegt  aan informatie op het internet.

En toch…ik persoonlijk begrijp het wel. Het is “the sign of the times”. Dit is hoe het NU werkt in de wereld. Voor mij persoonlijk niet zo heel veel mis mee. Het heeft zo zijn voordelen en zijn nadelen. De balans daarin vinden is de kunst. De kunst om eens niet alleen jezelf altijd maar naar buiten te profileren. Ga eens naar binnen. Ja daaaaag hoor ik de eerste al zeggen. Geen tijd hoor, moet dit nog doen, dat nog doen. Mijn gezin, mijn werk, verjaardagen en bla bla bla…. 

Leuke excuses allemaal, maar zo heel moeilijk is het helemaal niet. Ga nou eens aan het einde van de dag, en het liefst ook ’s morgens, eens minimaal 5 minuten met je ogen dicht zitten op de bank waar je je avond eten net voor de tv naar binnen hebt gewerkt, of waar je net een poging hebt gedaan om een boterham naar binnen te proppen in de vroege ochtend. Gewoon, even dicht die ogen. Adem in en uit. Meer word er dan niet van je verlangd op dat moment. Ademen, meer hoef je niet. Dit zijn jouw 5 (of meer) minuten van de dag, dat je niets van de buitenwereld hoeft. Doe dan je ogen open en neem jezelf voor dat je dit morgen, en de rest van je leven ook gaat doen. Maar verplicht jezelf tot niets. Want verplichtingen hebben we helaas al meer dan genoeg en misschien laat je dat ook toe. Nee zeggen is namelijk nogal een kunst ! Wedden dat je de smaak te pakken krijgt om dagelijks even kort naar binnen te gaan ? Misschien vind je het zo fijn dat je die tijd voor jezelf wilt gaan uitbreiden met korte of langere meditatiesessies die jijzelf gaat inplannen. Geloof me, het werkt echt !